Kilometers omfietsen vanwege bruggen in reparatie

Begin februari werd de brug Skûlenboarch over het Prinses Margrietkanaal aangevaren door een vrachtschip. Niks nieuws. Eigenlijk wordt om de haverklap een brug aangevaren op de vaarweg tussen Lemmer en Delfzijl. De Fietsersbond in Groningen weet er alles van, want die worstelt nog steeds met twee andere bruggen die uit de running zijn: de Gerrit Krolbrug en de Paddepoelsterbrug.
En nu dus deze brug, een draaibrug die Jistrum met Skûlenboarch en Eastermar verbindt, dorpen in de buurt van Burgum. In maart werd bekend dat de brug pas eind 2024 wordt hersteld. Tot die tijd moet iedereen omrijden via de brug van Kootstertille, zeven kilometer verderop. 

Komt er in de tussentijd een pont? 

Linda Ruijg van Rijkswaterstaat: ‘Nee. Het uitgangspunt is dat we zeer terughoudend zijn met het inzetten van een fietspont op de hoofdvaarweg Lemmer-Delfzijl. Maar soms breekt nood wet. Er zijn vijf potentiële locaties rondom brug Skûlenboarch onderzocht. Deze locaties zijn beoordeeld op nautische veiligheid, tijdswinst voor fietsers, geschatte kosten, toegankelijkheid vanaf de weg en impact op ligplaatsen van de scheepvaart. Op basis van onderzoek heeft Rijkswaterstaat besloten dat er geen fietspont komt.’ 

Belangrijkste redenen? ‘De nautische veiligheid, de beperkte tijdswinst voor fietsers en de kosten van een pont.’

Ronald de Jong van dorpsbelang Jistrum – Skûlenboarch: ‘Een grote teleurstelling! Het buurtschap Skûlenboarch hoort bij Jistrum. Nu is de gemeenschap verdeeld.’ In plaats van een kippestukje van anderhalve kilometer moeten fietsers nu via de brug van Kootstertille, zeven kilometer enkele reis. De Jong: ‘Voor gezinnen met kinderen op de school in Jistrum is dat heel vervelend; dat is plannen en vier keer per dag met de auto heen en weer. Ook voor andere fietsers is dit vervelend. Middelbare scholieren die bijvoorbeeld van Eastermar naar Buitenpost fietsen namen ook deze route. En dan komt nu de zomer eraan. Een rondje Burgumer Mar wandelen of fietsen is een stuk langer geworden.’

Even leek het erop dat de situatie nog wat erger zou worden. De brug van Kootstertille, die als alternatief gebruikt kan worden, wordt deze zomer versterkt (hierover mag al een paar jaar geen zwaar verkeer meer rijden) en is de laatste twee weken van augustus helemaal onbruikbaar omdat er dan een nieuw brugdek in wordt gehangen. De Fietsersbond trok aan de bel. Al snel kwam het bericht dat daar wél een tijdelijk pontje wordt ingezet.

Waarom kan het daar wel? 

Ruijg van Rijkswaterstaat: ‘De veiligheid van alle scheepvaartverkeer (dus ook de pont) wordt geborgd omdat er in die periode al scheepvaartbegeleiding aanwezig is. En we konden hier een veilige aanlandingsplaats maken waar de fietsers en voetgangers op de pont kunnen stappen.’

Qua kosten scheelt dat natuurlijk ook: twee weken een tijdelijke pont of dik een half jaar een pont.

Kees van Stijn, vrijwilliger van de Fietsersbond. ‘Het is jammer dat er geen pont bij Skûlenborgh komt, maar gelukkig wel bij Kootstertille. Dat was ook echt droevig geweest, want dan hadden fietsers twintig kilometer om moeten rijden.’